Telugu Sex Stories గుర్రపు డెక్కల చప్పుడు ఆ చీకటిలో స్పష్టముగా వినపిస్తోంది. మధ్యలో గుర్రపు సకిలింత క్రమ క్రమంగా దగ్గర కాసాగింది. ఊపిరి బిగబట్టాడు విక్రముడు. ఏక్షణానైనా దాడి చేయడానికి సిద్దంగా దట్టీలోని చురికను చేత పట్టుకుని సిద్దంగా ఉన్నాడు. ఒకవైపు గుండెలదురుతున్నాయి, మరో వైపు రక్తం ఉక్రోషముతో పొంగుతోంది. ఒకవైపు పట్టుదల మరో వైపు ఆందోళన అతన్ని చుట్టు ముట్టాయి. ఆ చిమ్మ చీకట్లో లీలగా అతని గుర్రపు రూపం కనపడుతోంది, అది నెమ్మదిగా దగ్గర కాసాగింది. తాను గుర్రము మీద వ్యక్తి కనపడే ఆస్కారం లేదు. నల్లటి బండరాతి వెనక దాక్కుని ఉన్నాడు తను. తన దుస్తులు కూడా పూర్తిగా నలుపే. తల మీద ముసుగు కూడా ధరించి ఉండడం మూలాన తాను కూడా బండరాయి అనే భ్రమ కలిగించే ఆస్కారమే ఎక్కువని అతనికి తెలుసు.
గుర్రం బండరాయి దగ్గరకి రాగానే, “జై కరాళీ” అంటూ విరుచుకు పడ్డాడు ఆ గుర్రం మీద ఉన్న వ్యక్తిపై. ఆ అకస్మిక దాడికి గుర్రం మీద వ్యక్తి నిస్చేష్టుడైనట్టు ఉన్నాడు. కంగారులో తన ఖడ్గాన్ని అందుకోవడం రెప్పపాటు ఆలశ్యం చేశాడు. ఆ ఆలశ్యానికి భారీ మూల్యం చెల్లించుకున్నాడు.
ఆవ్యక్తిని గుర్రం మీదనుండి కిందికి లాగి పడవేశాడు విక్రముడు. చేతిలోని చురికను కస్సుమని అతని గుండెల్లో దించాడు. వెచ్చని రక్తాన్ని రుచిచూస్తూ గుండెని చూల్చుకుని బయటకి వచ్చింది. మళ్ళీ ఇంకో పోటు, మళ్ళీ ఇంకో పోటు అలా అలా నాలుగైదు పోట్లు పొడించిన తరువాత .. విగజీవుడైపోయాడు ఆ గుర్రం మీద వ్యక్తి. అప్పటికే ఆ గుర్రం ఈ గొడవకు దూరంగా పరుగు తీసింది సకిలిస్తూ ! దాని సకిలింపులో ఈ వ్యక్తి అరుపులు కలిసి కర్ణకఠోరమైన ధ్వనులను వెలువర్చాయి.
అతను విగత జీవుడయ్యాడని తెలుసుకోగానే వెనక్కి వచ్చి బండ రాయి చాటున ఉన్న కాగడాను, తన వద్ద ఉన్న చెకుముకి రాళ్ళతో నిప్పు రాజేసి వెలిగినాడు విక్రముడు. ఆ వెలుతురులో అతన్ని పరిశీలించాడు. నడుము మీద పక్షిగుర్తు కనిపించింది. సందేహం లేదు ఇతను ఖచ్ఛితంగా రాజకోటలో చొరబడి రాజకుటుంభన్ని హతమార్చిన వారికి చెందినవాడే. వారు ఈలోయలోనే ఉండే అవకాశం ఉంది. వారిని వదలకూడదు. అసలు ఇదంతా ఎందుకు జరిగింది. ఎవరు వీరు అన్నది కనిపెట్టాలి. అనుకుంటూ కాగడాని ఆర్పి, తక్షణం అక్కడినుండి గబ గబా పక్కనే ఉన్న పొదల చాటుకు వెల్లి దాక్కున్నాడు. గుర్రం సకిలింతలని, ఇతను పెట్టిన కేకలకి ఇక్కడికి మరెవ్వరైనా రావచ్చునని.
దాదాపుగా అర ఘడియ వేచి చూసినా ఎవ్వరైనా వస్తున్న జాడే లేదు. ఆశ్చర్యంగా కలిగింది విక్రముడికి. ఇక్కడ ఎవ్వరూ లేరా ? మరి తాను అగ్నిగుట్ట మీదనుండి చూసినప్పుడు ఇక్కడ ఏదో పెద్ద సమూహం కనిపించింది కదా ? వాల్లంతా ఎటెల్లినట్టు ? అని తనలో తానే ప్రశ్నించుకుంటూ బయటకి వచ్చాడు.
చుట్టూ చిమ్మ చీకటి, కీచురాల్ల చప్పుడు తప్ప మరేమీ వినిపించడం లేదు. చనిపోయిన వ్యక్తి వద్ద మరింకేదన్నా వివరం దొరుకుతుందేమో అని ఆ బండరాయి దగ్గరకి వచ్చాడు విక్రముడు. కాగడాని మళ్ళీ వెలిగించి అతని దుస్తులన్నీ మళ్ళీ వెతికాడు. శరీరం మొత్తాన్ని మళ్ళీ పరిశీలించాడు. అనుమానాస్పదంగా ఏదీ కనిపించలేదు.
చంపకుండా వీరిని పట్టుకుని వారి ద్వారా నిజం చెప్పిండం అసంభవమే కాదు, ఆ ప్రయత్నం అత్యంత ప్రమాదకరం కూడా అని “కరాళీ ఉపాసకుడు” చెప్పిన మాటలు అతని చెవులో గింగురుమన్నాయి. అసంతృప్తిగా తలవిదిలిస్తూ .నిరాశగా అక్కడే ఉన్న బండ రాతి మీద మేను వాల్చాడు. నక్షత్రాలు కూడా లేని నల్లని ఆకాశం, తన పరిస్థితిలానే ఉంది.
ఒక్కసారిగా అతని ఆలోచనలు కొన్ని నెలల క్రితం జరిగిన సంఘఠనలవైపు మళ్ళాయి .
భీకరమైన కరాళీ విగ్రహం ముందు పద్మాసణం వేసుకుని ఒక తేజోసంపన్నుడు కూర్చొని ఉన్నాడు. కళ్ళు మూసుకుని తపోనిష్టలో ఉన్న అతని చుట్టు అతని శిశ్యులు వినయంగా నిల్చుని ఉన్నారు. విక్రముడి రాకను గమనించిన శిశ్యులు అతని ఆగమనాన్ని తెలియజేయడానికి ప్రయత్నించేలోపే .
“అక్కడే ఆగు విక్రమా, దగ్గరకు రాకు ” అంటూ ఆ తేజోమూర్తి వారించాడు.
ఆశ్చర్యంగా అక్కడే ఆగిపోయాడు విక్రముడు. ఈ కరాళీ ఉపాసకుడు తనని విస్మయానికి గురిచేయని సంధర్భమంటూ లేదు.
“ముందు వెల్లి బయట ఉన్న కొలనులో స్నానమాచరించి రా” అన్నాడు కళ్ళు కూడా తెరవకుండా ..
ఆయన ఒక సారి ఒకటి చెప్పాడంటే అది చేసి తీరవలసిందే అన్నది బాగా ఎరిగిన విక్రముడు, మారు మాట్లాడకుండా మరో వైపున ఉన్న కొలను వద్దకు వెల్లాడు.
అక్కడ కొలనును చూసి నిశ్చేష్టుడయ్యాడు
