“அவர்களை முடிந்தவரை சமாதானம் செய்யுங்கள். இல்லையெனில் விட்டுவிடுங்கள்… அவர்களிடம் நான்பேசிக்கொள்கிறேன். மேலும் நீங்கள் வாரமிருமுறை என் புண்டையைக் குடைந்தால் போதும் மீதிநாட்களில்உங்கள் அந்தப்புற மங்கைகளைக் கவனியுங்கள் ஆனால் ஒரு விண்ணப்பம், அவர்களை நீங்கள் ஓக்கும்போதுநானும் உடனிருக்கட்டுமா…?” எனக் கேட்டாள் சுவர்ணவல்லி. அரசன் ஆடிப்போனான். “என்ன இருவர்உடலுறவு கொள்ளும் போது மூன்றாமவர் உடனிருப்பதா….?” என்றார் மன்னர் ஆச்சரியத்துடன். “ஆம் அரசேஅதைத்தான் மூவராட்டம் என்பார்கள். நான்கைந்துபேர் கூடிக்கூட உறவு கொள்ளலாம் அதை குழுவாட்டம்என்பார்கள்”.
மன்னனுக்கு கேட்கவே அதிசயமாக இருந்தது. “குழுவாட்டத்தில் ஒரே அறைக்குள் பலரின் முனகல் சத்தம்கேட்குமே…. ஆஹா என்னமாய் இன்பம் இருக்கும் தெரியுமா….?” என்றாள். “ஏன் சுவர்ணா….? நீகுழுவாட்டத்தில் கலந்திருக்கிறாயா….?” என்றார் மன்னர் ஆச்சரியம் குறையாமல். அதற்கு சுவர்ணவல்லி”மன்னரே…. மரகதநாட்டு மன்னன் இருக்கிறாரே அவர் ஒருமுறை என்னை விருந்துக்கு அழைத்திருந்தார்.அப்போது அவர், அவரின் இராஜகுரு, அவரின் பட்டத்தரசி, ஒரு திடகாத்திரமான பணியாள் மாறன், நான்மற்றும் வடநாட்டிலிருந்து தருவித்த ஒரு பெண்மணி…. அனைவரும் ஒருசேர நிர்வாணமாய் இணைந்தோம்அதிலும் அந்த வடநாட்டு பெண்மணி அங்கிருந்த அத்துணை ஆண்களையும் சமாளித்தாளே பார்க்கலாம்…மூன்று சுன்னிகளையும் மாறிமாறி சூப்பித்தள்ளினாள் போங்கள்…. ஆனால்….” என்று இழுத்தாள்… மன்னர்தொடர்ந்து “ஆனால்… என்ன?” என்று கேட்க….!, சுவர்ணவல்லி “உங்களை நேற்றிரவு ஓத்தபின் இன்னும்உங்கள் சுன்னி என் புண்டைக்குள் போய்வருவது போன்ற ஒரு உணர்வு… உலகத்தில் சிறந்த சுன்னிஉங்களுடையதுதான் என்பதில் ஐயமேதுமில்லை” இரசனை குன்றாமல் சொன்னாள் அவள் பேச்சில் ஒருஆழ்ந்த காதலிருந்தது.
மன்னர் குறுக்கிட்டு “போதும்…. நம் நாட்டில் அது சிரமம்… சபை கூடும் நேரமாகிறது…. நான்செல்லவேண்டும்… மாலை மீண்டும் சந்திப்போம்… அமைச்சர்களுக்கு நான் என்ன பதிலளிக்கப் போகிறேன்என்று தெரியவில்லை என்று புலம்பிய படி அவ்விடத்தைவிட்டுச் சென்றார்.
காட்சி: 6
இடம்: ஆனந்தபாண்டியனின் அரசவை.
“மன்னரே ஏன் சோகம் கலந்த முகத்துடன் காணப்படுகிறீர்கள்?… நேற்றும் ஓக்கவில்லையா?” என்றார்அமைச்சர் அரிப்பெடுத்தோன். மன்னரின் மௌனம் தொடர்ந்தது…. அமுக்கினத்தேவன் எழுந்து, “என்னமன்னா… நீங்கள் ஓக்கவில்லையென்றாலும் பரவாயில்லை… நீங்கள் கவலையுடன் இருப்பதைப் பார்த்துநாங்கள் மனம் வருந்துகிறோம்…. ” என்று சமாதானப் படுத்தினார். மன்னருக்கு அமுக்கினத்தேவரிடம் உள்ளஇளகிய மனம் அந்த அவசரக்கூதி அடங்காமுடியிடம் இல்லையெனப் புரிந்தது. என்னதான் அவர் ஏற்பாடுபண்ணினாலும் மன்னன் ஓக்கும்வரை கூட பொறுமையில்லாத அந்த அடங்காமுடியைப் பார்த்தார்.அடங்காமுடியின் கோபம் மனதில் இருந்தாலும் முகத்தில் அதை மறைத்தார். “மன்னா… இன்றாவதுமுடித்தீர்களா இல்லை நாளையும் அது தொடருமா…? ” ஒரு கிண்டலான கேள்வி வந்ததுஅடங்காமுடியிடமிருந்து. மன்னர் மெதுவாய் “அடங்காமுடியாரே…. கொஞ்சம் மனதை திடப்படுத்திக்கொள்ளுங்கள்… அவள் என்னைக் காதலிக்கிறாளாம்! என் சுன்னிக்குப் பின் வேறு எந்தச் சுன்னியையும் ஓக்கமனமில்லையாம். இது அவளாக எடுத்த முடிவுதானாம்….” என்றார்.
அடங்காமுடி கோபம் தெறிக்க எழுந்து “மன்னா…. என்ன சொல்கிறீர்…. ஆவலுடன் காக்கவைத்து ஏற்பாடுசெய்தவன் சுன்னிக்கே சுடுதண்ணீர் ஊற்றுகிறீரா….?” என்றார். சபையே அதிர்ந்தது அவர் பேச்சில். பிறகு ஒருநீண்ட மௌனம் அங்கு நிலவியது.
அமைச்சர் அமுக்கினத்தேவர் அங்கே நிலவிய மௌனத்தை உடைத்தார், “சரி நடந்தது நடந்தே விட்டது…மறப்போம்… இதுவும் ஒரு நல்லதுக்கே என நினைப்போம்… புதிய மன்னரின் காதலியை அமைச்சர்அடங்காமுடி மற்றும் ஆசையுடன் காத்திருந்த அனைவரும் மறக்கத்தான் வேண்டும்.” என்று பிரச்சனைக்குஒரு தீர்வைக் கூற, அனைவரும் ஆம் என்றனர்.
ஆனால் அடங்காமுடி மட்டும் பொருமிக்கொண்டே இருந்தார்…. அவர் கண்கள் சிவந்து காணப்பட்டது.தோள்கள் துடித்துக் கொண்டிருந்தன….
தொடரும்….
