ముచ్చట్లు చేసే మనిషి పిల్లలని పలకరించ కుందా టిఫిన్ కోసం వైట్ చెయ్యకుండా ఆదివారం పూట యేదో పనుందని బైటకి వెళ్ళాడు. “ఎక్కడికండీ !” అని విశాలాక్షి అలవాటు ప్రకారం అడిగితే “నీ కనవసరం! నేను సాయంత్రం వరకూ రాను !” అనేసి విసురు గా వెళ్ళాడు. అంటే నిన్నటి విషయం ఆయన కి తెలిసిపోయిందన్న మాట. అనుమానించారా లేక కళ్ళార తను శేఖరం తో ఇదవడం చూశారా? అనేది తెలీదు.
ఆయన
విశాలాక్షి కి ఎక్కడ లేని దుఖం తన్ను కొచ్చింది. ఇన్ని సంవత్సరాల కాపురంలో ఇద్దరూ ఒక మాట మీద వున్నారు. ఈ రోజు ఇది మొదటి సారి. ఆయన తనని క్షమిస్తారో లేదో తెలీదు. భర్త తనని వదిలేసైతే బ్రతకలేడు అని ముఖ్యంగా పిల్లలంటే ఆయనకి ప్రాణం. తనన్నా! కాని జీవితాంతం ఆయన ఇదే గుర్తు పెట్టుకుని సంసారం నరకం చేస్తారా? అనేది తెలీదు.
తనకి తెలుసు.
అన్య మనస్కంగా పనులన్నీ చక్క బెట్టుకుని వంట చేసేసరికి పదకొండయ్యింది. ఈ లోగా పిల్లలు బైట ఆడు కుంటున్నారు. పన్నెండు నుంచీ రెండు వరకూ వాళ్ళకి పక్క వీధిలో ట్యూషన్.
పిల్లలకి అన్నం పెట్టి టూ్యూషన్ కి తీసికెళ్తూ శేఖరం ఇంటి వైపు వోరగా దృష్టి సారిచింది
విశాలాక్షి.
పొద్దున్న వేసిన పేపర్ కూడా అతను తీసినట్టు లేదు. ఇంత వరకూ మేం చేస్తున్నట్టు?
ఆ తర్వాత వారం రోజులైనా రామనాథం ప్రవర్తన మారలేదు. ముభావంగా వుంటున్నాడు. ఎక్కువ టీవీలోనో, పేపర్ లోనో హ దూర్చుకుని కుర్చోవడం, పక్క మీద వేరేవైపు మీద వేరేవైపు వత్తిగిల్లి పడుకోవడం. మాట్లాడిస్తే చిరాకు పడడం. మధ్యలో రెండు సార్లు తాగి వచ్చినట్టు కూడా అను మానం.
సందేహం లేదు. అతని కి తను చేసిన రంకు తెలిసిపోయింది. ఐతే అది తను ఫలానా అతనితో చేసినట్టు ఆయనకి తెలుసో లేదో తెలీదు. అత న్నించి ప్రత్యేకంగా హింస లేక పోయినా అలవాటు లేని అతని ప్రవర్తన నరకంగానే వుంది. ఇంకో వైపు శేఖర్ ప్రవర్తన అంతు పట్టకుండా వుంది. పక్కింటి నుండి చడీ చప్పుడూ లే దు.అత ను ఎప్పుడొచ్చి ఎప్పుడెళతాడో తెలీడం లేదు. మధ్యలో ఒక్కసారి మాత్రం రాజేశ్వరిని కదిలిస్తే అతను దాన్ని ఈ వారం
లో ఒక సారి వాడుకున్నట్టు తెలిసి మనసు చివుక్కు
మంది.
ఇంకో నాలుగు రోజులు పోయేక ఆఫీసుకి వెళ్ళే ముందు ” ఆ పక్కింటతనికి మనం డబ్బు ఇవ్వాలి కద!” అన్నాడు రామనాథం.
అవునన్నట్టు మౌనంగా తలూపింది విశాలాక్షి.
“మరైతే ఇంట్లో డబ్బు పెట్టాను కదా! ఇచ్చేసేయ్. అది కూడా చెప్పాలా!” అని విసుక్కుంటూ వెళ్ళిపోయాడు
“మీరు ఇస్తే బాగుంటుందని” చెప్పబోయి మళ్ళీ దానికి ఎటువంటి సమాధానం వస్తుందోనని భయపడింది విశాలాక్షి.
తననే ఇవ్వమన్నాడంటే ఆయనకి “ఆ వ్యక్తి” శేఖరం అనే విషయం తెలుసనుకోవాలా? తెలీదనుకోవాలా? అనేది అంతుపట్టడం లేదు. ఏది ఏమైనా శేఖరం పక్కింట్లో వుంటే తనకి మనశ్శాంతి కరువయ్యేటట్టు వుంది. ఇల్లు మార్చుకుని వెళ్ళమంటే అత ను వింటాడనే అనిపిస్తోంది.ఆతని కి తన మీద “ప్రేమాభి మానాలు” వున్నాయనే అనుకుంటోంది.
సరిగ్గా మూడు రోజుల త ర వాత వచ్చిందా అవకాశం. పిల్లలు స్కూలుకీ, ఆయన ఆఫీసుకీ వెళ్ళిన తర్వాత బట్టలు ఆరవేయడానికి పెరట్లోకి వచ్చిన విశాలాక్షికి మొక్కలకి నీరు పోస్తూ కనిపించాడు శేఖరం. అన్ని రోజుల తరువాత అతన్ని చూసి మనసు గుబ గుబ లాడింది. లుంగీ పైన హాఫ్ బనీను వేసుకుని వున్నాడు. ఆఫీసుకి వెళ్ళే మూడ్
కనబడడం లేదు.
చిన్నగా దగ్గింది. అతను తల ఎత్తి చిన్న మందహాసం వదిలి తిరిగి తన పనిలో నిమగ్నమయ్యాడు.
“శేఖరం
గారూ
మీతో
కొంచం
మాట్లాడాలి .అంతే కాదు. మీకివాల్సిన మొత్తం కూడా ఇచ్చెయ్యాలి.” అంది తల వంచుకుని.
అతను కాసేపు మౌనంగా వుండి ఏమను కున్నడో “సరే నన్ను రమ్మంటారా లేక ఇక్కడే ఇచ్చేస్తారా? అన్నాడు.
“నేనే వస్తాను. కాస్సేపట్లో” అనే సి
వెనక్కు
తిరిగింది.
పావుగంట పోయాక వీధి వైపు తాళం పెట్టుకు సందులోంచి తిరిగి పెరటి వైపు నడిచింది. ఎవరి కంటా పడకుండా క్రోటన్ మొక్కల చాటు నించి పక్కింటి పెరటి ద్వారం చేరుకునేసరికి అది తెరుచుకునే వుంది. తలుపు వోరగా వేసి హాల్లోకి నడిచి సోఫాలో కూర్చునే సరికి అతను బెడ్ రూం లోంచి వూడి పడ్డాడు. ఈ సారి అతని వంటి మీద బనీను లేదు. తను వస్తానని తీసేసాడా? విశాలంగా రింగులు తిరిగిన వెంట్రుకలతో దర్శన మిచ్చిన అతని వక్షస్థలాన్ని చూసేసరికి తొడల మధ్య చెమర్చడం మొదలెట్టింది విశాలాక్షికి. అతనూ అదే సోఫాలో తన పక్కని కూర్చోబోతుంటే కంగారుగా లేచి వేరే సొఫాలోకి మారి పోయింది.
అతను “సరే!” అని చిన్నగా నవ్వి “చెప్పండి” అన్నాడు. విశాలాక్షికి ఎలా చెప్పాలో తెలీడం లేదు. చేతిలో వున్న డబ్బు టీ పాయ్ మీద పెట్టి మౌనంగా కూర్చుంది. అతని కళ్ళు ఆమెని ఆపాద మస్తకం
తినేస్తున్నాయి.
ఆమె ఇబ్బంది మాట్లాడాల న్నారు?”
గ్రహించినట్టుగా
“ఏదో
అని
ఆమెకి
అవకాశ మివ్వకుండా “మీవారికి మన విషయం తెలిసి పోయింది కదూ?” అన్నాడు.
“అవునన్న”ట్టు తలూపింది విశాలాక్షి.
“ఆ రోజు నేను వెళ్ళేక రాద్దాంతం జరిగిందా?”
“లేదు గాని ఆయన ప్రవర్తన ఆయన ప్రవర్తన అంతు పట్టకుండా వుంది. ఒకే ఇంట్లో వుంటున్నాం కాని విడి పోయినట్టు అనిపిస్తోంది” ఆ మాట అంటుండగానే ఆమె గొంతు దుఖం తో పూడుకు పోయింది.
“నేనేమైన చెయ్యగలనా?” గిల్టీగా అన్నాడే కాని అది తెలివి తక్కువ తనం అని అతనికే తెలుస్తోంది. వెంటనే తేరుకుని “ఆయన మిమ్మల్ని హింస పెట్టినా, వదిలేసినా నేను మిమ్మని పెళ్ళి చేసుకుని మీ పిల్లలతో సహ అపురూపంగా చూసుకుంటాను.అంత కంటే నేనేం చెయ్యగలను చెప్పండి. నువ్వంటే పిచ్చితో చెయ్యరాని తప్పు చేసానా అని నాకూ పీకుతోంది. కాని నిన్ను అనుభవించకపోతే నాకు జీవితం మీదే విరక్తి కలిగేదనిపిస్తోంది.”
మాటకి అందులో పిన్న సిన్ సియారిటీ కి అబ్బురంగా చూసింది విశాలాక్షి.అప్పటి కప్పుడు మళ్ళీ అతనికి లొంగి పోవాలని పించింది. కాని తను వచ్చిన పని వేరు.
“మీరు వేరే ఇల్లు చూసుకోండి. అంత మాత్రం సాయం చెయ్యండి.తర్వాత నా ఖర్మ ఎలా వుంటే అలా.” అంది. “సరే! అంతేనా మీక్కావల్సింది?”
“అంతే! ” అంటూ లేచింది విశాలాక్షి. పెరటి ద్వారం వైపు నాలుగు అడుగులు వేసేసరికి వెనకనుండి ఆమెని చుట్టేసి బలంగా కౌగలించుకున్నాడు శేఖర్. నిలువెల్లా ఆమెని హత్తుకుంటూ ఆమె మెడ సందులో వెనక నుంచే ముద్దులు గుప్పిస్తున్నాడు. ఆమె పిరుదులు అతని మొత్తకి తాపడం అయిపోయాయి.
ప్లీజ్ వదలండి! నా కిష్టం లేదు.
“ప్లీజ్ విశాలాక్షీ నీకేం కావాలో అది నేనివ్వడాని కి సిద్ధ పడ్డాను. నువ్వడిగితే చచ్చిపోడానికీ సిద్ధమే! ఈ వొక్క క్షణం నా మాట కాదనకు. ఇదే ఆఖరు సారి.” అంటూ మరింత గట్టిగా ఆమెని నలిపేస్తున్నాడు.
“వదలండి. మళ్ళీ అదే తప్పు చెయ్యలేను. నీకు దణ్ణం
పెడతాను.”
“నేనూ నీకు దణ్ణం పెడతాను. ప్లీజ్. ఒక్కసారి. అదీ ఆఖరు సారి. ఆరోజు నించి కంటి నిండా నిద్ర పోలేదు. కళ్ళు తెరిచినా మూసినా నీ నగ్న స్వరూపమే. నీ స్పర్శ, నీ వాసన, నీ చేష్టలూ అన్నీ గుర్తొచ్చి పిచ్చెక్కి పోతున్నాను. రాజేశ్వరిని కూడా చెయ్య బుద్ధి కావడం లేదు. ఈ ఒక్క రోజు నిన్ను పోగొట్టుకో లేను. అయినా ఒక సారి ఇద్దరమూ చేసిన తప్పు ఇంకోసారి, అదీ ఆఖరు సారి…” అంటూ అమాంతం విశాలాక్షిని గాల్లోకి లేపి బెడ్ రూం లోకి లాక్కెళ్ళాడు శేఖర్.
ఒక్క వుదుటన విశాలాక్షిని పక్క మీద పారే సి లుంగీ లాగేసుకుని నగ్నంగా ఆమె మీద పడ్డాడు.ఆమె
ఆయాసం
తో
రొప్పుతోంది.అత నూ రొప్పుతున్నాడు. విశాలాక్షి చీర అస్తవ్యస్తంగా తయారయి పైట సగానికి పైగా నేల మీద
జీ రాడుతోంది. అతని మాటలకి కొంత, బలాని కి కొంత ఆమెకి ఎదిరించే శక్తి సన్నగిల్లింది. అయినా లొంగ కుండా రెండు చేతులతో అతని చాతీని తొస్తూ
The post ఇద్దరు మొగుళ్ళు – 6 భాగం appeared first on Telugu Sex Stories.
